-
1 przeciwstawiać
przeciwstawiać [pʃɛʨ̑ifstavjaʨ̑], przeciwstawić [pʃɛʨ̑ifstaviʨ̑]I. vt\przeciwstawiać coś czemuś etw einer S. +dat gegenüberstellen, etw mit etw konfrontierenII. vr\przeciwstawiać się komuś/czemuś sich +akk jdm/etw widersetzen [ lub entgegenstellen] -
2 przeciwstawiać
-
3 przeciwstawiać
1. vtgegenüberstellen, entgegensetzen2. vr: przeciwstawiać sięsich entgegensetzen, entgegentreten -
4 sprzeciwiać się
sprzeciwiać się [spʃɛʨ̑ivjaʨ̑ ɕɛ], sprzeciwić się [spʃɛʨ̑iviʨ̑ ɕɛ]1) ( przeciwstawiać się)\sprzeciwiać się komuś/czemuś gegen jdn/etw Widerstand leisten2) ( wyrażać sprzeciw)sprzeciwić się czemuś einer S. +dat widersprechen, gegen etw Widerspruch erheben3) ( być sprzecznym)sprzeciwić się czemuś gegen etw sein, im Gegensatz zu etw stehen -
5 przeciwstawić
-
6 stawiać
stawiać [stavjaʨ̑]1) ( umieszczać) stellen\stawiać bańki schröpfen, Schröpfköpfe ansetzen\stawiać horoskop ein Horoskop erstellen\stawiać karty/pasjansa Karten/Patience legen\stawiać kropkę/średnik Punkt/Semikolon setzen\stawiać stopnie benoten, bewerten\stawiać żagle die Segel setzen\stawiać wniosek einen Antrag stellen\stawiać żądanie eine Forderung stellen\stawiać czyjąś kandydaturę jdn als Kandidat aufstellen\stawiać kogoś/coś za przykład jdn/etw als Beispiel anführen5) ( zakładać się)\stawiać [jakąś kwotę] na kogoś/coś auf jdn/etw [eine Summe] wetten [ lub setzen]6) \stawiać sobie jakiś cel sich +akk [irgend]ein Ziel setzen\stawiać coś na głowie etw auf den Kopf stellen\stawiać kroki Schritte setzento cię postawi na nogi das bringt dich [wieder] auf die Beine\stawiać znak równości między kimś/czymś a kimś/czymś jdn/etw mit jdm/etw gleichsetzen\stawiać coś pod znakiem zapytania etw in Frage stellen\stawiać kogoś przed faktem dokonanym jdn vor vollendete Tatsachen stellen\stawiać wszystko na jedną kartę alles auf eine Karte setzen\stawiać pierwsze kroki den ersten Schritt tun\stawiać na swoim auf seine Meinung bestehen\stawiać na kogoś/coś auf jdn/etw setzenII. vr\stawiać się na rozprawę sich +akk zur Verhandlung einfinden\stawiać się w czyimś położeniu sich +akk in jds Lage versetzen -
7 sträuben
I. vr1) ( sich widersetzen)sich gegen etw \sträuben przeciwstawiać [ perf przeciwstawić], się czemuś, wzbraniać się przed czymśmir \sträuben sich die Haare włosy mi się jeżą -
8 entgegensetzen
entgegen|setzenI. vtnichts entgegenzusetzen haben nie mieć nic na swoją obronęII. vrsich jdm/einer S. \entgegensetzen przeciwstawiać [ perf przeciwstawić] się komuś/czemuś
См. также в других словарях:
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opierać się – oprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać pozycję pionową, korzystając z jakiejś podpory, podpórki, oparcia; wspierać się na czymś, o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opierać się o blat stołu. Oprzeć się na czyimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawiać się — Zachowywać się wyzywająco i bezczelnie; celowo przeciwstawiać się Eng. To insolently defy, challenge, or oppose … Słownik Polskiego slangu
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… … Słownik języka polskiego
płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… … Słownik języka polskiego
buntować — ndk IV, buntowaćtuję, buntowaćtujesz, buntowaćtuj, buntowaćował, buntowaćowany «namawiać do buntu; podburzać» Buntował załogę statku przeciwko kapitanowi. Buntował kolegów, żeby nie chodzili na dodatkowe zajęcia. Buntował matkę na brata. buntować … Słownik języka polskiego